[REC] (oryg. hiszp. ''[â-�Rec]) – hiszpański horror filmowy z 2007 roku, zrealizowany w formie filmu dokumentalnego. W przypadku filmu [REC] media mówiły o fenomenie dotychczasowego kina grozy[1], spowodowanym spektakularnością, grozą i umiejętnie budowanym napięciem.
Obecnie powstaje sequel filmu – REC 2. W Hollywood natomiast podjęto się realizacji remake'u pt. Kwarantanna, który to miał swoją premierę 10 października 2008 roku w Stanach Zjednoczonych.
| Oryginalny tytuł |
[Rec] |
| Gatunek |
horror |
| Kraj produkcji |
Hiszpania |
| Język |
hiszpański |
| Data premiery |
29 sierpnia 2007 r.
14 sierpnia 2008 r. |
| Czas trwania |
78 min.
80 min.
85 min. |
| Produkcja |
| Reżyseria |
Jaume Balagueró,
Paco Plaza |
| Scenariusz |
Jaume Balagueró,
Luis Berdejo,
Paco Plaza |
| Zdjęcia |
Pablo Rosso |
| Scenografia |
Gemma Fauria |
| Kostiumy |
Glòria Viguer |
| Montaż |
David Gallart |
| Produkcja |
Julio Fernández |
| Dystrybucja |
Filmax,
Kino Świat (dystrybucja DVD w Polsce) |
| Budżet |
€ 1 500 000 |
| Od lat |
18 |
Obsada [edytuj]
- Manuela Velasco jako Ángela Vidal
- Ferrán Terraza jako Manu
- Carlos Vicente jako Guillem
- Vicente Gil jako policjant Adulto
- Jorge Serrano jako policjant Joven
- Maria Lanau jako matka Jennifer
- Claudia Font jako Jennifer
- David Vert jako Álex
- Martha Carbonell jako pani Izquierdo
- Carlos Lasarte jako Cesar
- Pablo Rosso jako Pablo
Fabuła [edytuj]
Uwaga: poniżej znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Barcelona. Dziennikarka Ángela Vidal wraz z kamerzystą Pablem realizują kolejny odcinek telewizyjnego dokumentalnego reality-show pt. Kiedy śpisz. Tym razem jego bohaterami zostaje brygada strażaków. W remizie dziennikarka przekonuje się, że głównym zadaniem strażaków nocą jest spoczywanie na laurach. Po kilku nudnych ujęciach, atmosfera się rozkręca – ratownicy dostają wezwanie do pewnej kamienicy, położonej w centrum miasta, z której dobiegają tajemnicze odgłosy.
Po przybyciu, policjanci wyłamują drzwi do jednego z apartamentów, by dostać się do mieszkania, a wszystko sumiennie nagrywają i relacjonują Pablo i Ángela. Na miejscu rozhisteryzowana starsza kobieta atakuje niewinnego funkcjonariusza – gryzie go w kark. Wkrótce po sprowadzeniu zranionego na parter, władze sanitarne oddzielają budynek od reszty świata i zabraniają zgromadzonym w nim ludziom opuszczać miejsca, w którym się znajdują, uważając, że wśród obecnych w kamienicy rozprzestrzenia się niebezpieczny wirus. Tymczasem sytuacja wewnątrz staje się coraz bardziej dramatyczna – jeden ze strażaków również ulega poważnemu wypadkowi – spada ze schodów, z wysokiego piętra. Wydarzeniom przyglądają się ze strachem zgromadzeni na dole mieszkańcy budynku. Następnie z góry zaczynają dobiegać podejrzane krzyki, na które reagują policjanci i wybierają się na piętro. Dźwięki dobiegają z mieszkania agresorki, pani Izquierdo, która tym razem w dzikim szale rusza z wrzaskiem w kierunku uwięzionych. W akcie samoobrony, kobieta zostaje zastrzelona przez funkcjonariuszy policyjnych, którzy następnie wraz z ekipą telewizyjną poszukują wyjścia z budynku – niestety, bezskutecznie. Ángela przeprowadza wywiady z poszczególnymi mieszkańcami budynku, które kameruje Pablo. Od kilkuletniej Jennifer dowiaduje się o chorobie jej psa, Maksa, który trafił do weterynarza.
Budynek przy ulicy Rambla de Catalunya w Barcelonie, gdzie powstawały zdjęcia do filmu.
Do kamienicy zostaje wpuszczony jeden z pracowników inspekcji sanitarnej, którego zadaniem jest między innymi zbadanie stanu poszkodowanego w apartamencie pani Izquierdo policjanta. W trakcie wykonywania polecenia, policjant zaczyna zachowywać się w ten sam sposób, co Izquierdo – rzuca się na wolontariusza. Zgromadzeni w pobliżu więzią policjanta w jednym z pomieszczeń, by uniknąć ataku z jego strony. Mieszkańcy, grupa ratowników oraz Ángela i Pablo żądają od członka inspekcji sanitarnej, by wyjaśnił im, dlaczego zostali poddani kwarantannie. Informuje on ich o śmiertelnym wirusie, który rozprzestrzenia się w budynku i najprawdopodobniej przyczynia się do uczynienia z zainfekowanych krwiożerczych postaci. Podejrzenia wzbudza pies Jennifer. Inspektor informuje pozostałych uwięzionych, że w klinice weterynaryjnej pies zaczął zachowywać się agresywnie i został uśpiony. Spokojna dotąd Jennifer gryzie wówczas swoją matkę i ucieka na piętro. Jej matka rusza za nią w pogoń, lecz zostaje odciągnięta i przykuta kajdankami do poręczy schodów. W ciągu kolejnych minut filmu, kolejni mieszkańcy zostają zainfekowani, a Ángela, Pablo i garstka ocalałych zostają zmuszeni do walki z nimi. Ostatecznie przy życiu pozostają jedynie dziennikarka i jej kamerzysta, z kolei zwłoki wcześniej wyeliminowanych zaczynają powracać do "życia" i gonić ich.
Po emocjonującej ucieczce przed wszystkimi obecnie zarażonymi towarzyszami, Ángela i Pablo trafiają do mieszkania na strychu, którego właściciel, według jednego z mieszkańców, rzadko w nim bywał. Tam dowiadują się, że mieszkający w nim jeden z lokatorów, doktor, przez lata prowadził badania nad uprowadzoną dziewczynką, której przypisywano opętanie. Jest ona najprawdopodobniej pierwotnym nosicielem wirusa i ostatecznie w przerażającej postaci pojawia się na miejscu akcji. Ángela i Pablo kryją się w ciemnościach, a poczynania kreatury obserwują w ciszy dzięki noktowizorowi kamery. Przy próbie opuszczenia lokum, zostają nakryci przez dziewczynę, która w efekcie zaczyna ich gonić. Dopada Pabla i morduje go, a kamera upada na podłogę. Ángela podnosi ją i zaczyna uciekać, lecz przewraca się i upada. Zaczyna wić się po podłodze w jej poszukiwaniach, lecz ta pozostaje niewidoczna. W pewnym momencie dziennikarka słyszy odgłosy kreatury – zostaje następnie zaciągnięta przez nią od tyłu, a kamera rejestruje jej ostatni krzyk.
Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Opinie [edytuj]
| „ |
(...) Jaume Balaguero i Paco Plaza wykorzystali narzuconą przez siebie formułę w oryginalny i bardzo realistyczny sposób, dzięki czemu z miejsca zostawili konkurencję (w postaci takiego choćby "Cloverfielda") daleko w tyle. A jednocześnie udało im się zrobić film na tyle krótki, by ta formuła nie zaczęła widza nużyć. Jak na horror nakręcony w modnej ostatnio konwencji "jeden świadek strasznych wydarzeń nagrywa wszystko swoją kamerą", "[REC]" jest naprawdę dobry. (...) "[REC]" jest horrorem mocno kameralnym, jego akcja dzieje się właściwie w jednej kamienicy, na przestrzeni jednej nocy, a reakcje uczestników zdarzenia na zaistniałe sytuacje są wiarygodne. (...) Środki, jakich użyto do straszenia są dość mało subtelne i niezbyt wyszukane, ale na szczęście zdają egzamin (...) |
” |
| — Filmbox.pl, recenzent portalu[2] |
| „ |
(...) Parze hiszpańskich reżyserów udało się to, czego od jakiegoś czasu nie potrafią dokonać amerykańscy, ani nawet japońscy twórcy horrorów. "[Rec]" przyprawia o palpitacje serca. (...) Muszę jednak wyraźnie podkreślić, że fabuła "[Rec]" jest mało skomplikowana. Ot, zlepek motywów z horrorów i telewizyjnych newsów. (...) |
” |
| — Dominika Kaszuba, Kinomaniak.pl[3] |
Sequel [edytuj]
-
Osobny artykuł: REC 2.
Gdy jeszcze pod koniec 2007 roku sukces filmu przypieczętowywały nagrody i nominacje, w Hiszpanii zapowiedziano realizację sequela filmu. Wkrótce pojawił się teaserowy poster kontynuacji[4]. Generalne zdjęcia do filmu rozpoczęły się dnia 10 listopada 2008 roku w Barcelonie. Ekipa filmowa liczyła sobie większość twórców pierwszej części RECA, wśród nich reżyserów i scenarzystów, Jaume'a Balagueró i Paco Plaza. Film ma kontynuować wątek z pierwowzoru, a akcja ma przenieść się zaledwie o godzinę od sceny finałowej. Według bazy filmowej The Internet Movie Database (IMDb), premiera filmu ma mieć miejsce 29 października 2009 roku; rolę główną powtórzy Manuela Velasco, a na ekranie partnerować jej będą Leticia Dolera, Pep Molina oraz Juli Fàbregas[5].
Nagrody [edytuj]
2008 [edytuj]
- Silver Scream Award w kategorii Najlepszy Film
- CEC Award (2. nominacje – Najlepszy montaż i Najlepszy nowy artysta – Manuela Velasco)
- Best European/North – South American Film (Najlepszy Film, II miejsce) i Fantasia Ground-Breaker Award (Najlepszy Film, II miejsce) podczas Fant-Asia Film Festival
- Audience Jury Award (Najlepszy Film) i International Fantasy Film Award (Najlepszy Film) podczas Fantasporto
- 2. nagrody (Najlepszy montaż, Najlepsza nowa aktorka) i nominacja (Najlepsze efekty specjalne) do nagrody Goya
- Audience Award (Najlepszy Film), Special Jury Prize (Najlepszy Film, wspólnie z Teeth) i Youth Jury Grand Prize (Najlepszy Film) podczas Gérardmer Film Festival
- Newcomer Award podczas Spanish Actors Union (rola Manueli Velasco)
- Nagroda Specjalna podczas Turia Awards (Najlepszy Film)
2007 [edytuj]
- Nagrody w kategoriach Najlepszy Film, Najlepsza aktorka (Manuela Velasco), Najlepszy reżyser podczas Sitges – Catalonian International Film Festival
|
