Wrestling, lub dokładniej wrestling zawodowy (ang. professional wrestling, prowrestling) - forma zapasów popularna głównie w USA, Wielkiej Brytanii i Japonii. Zamiast maty zawodnicy "walczą" na ringu. Ring z reguły jest kwadratowy, ale bywają federacje, które stosują ring sześciokątny (TNA) W walkach niektóre ciosy są udawane.

W celu uśmierzenia bólu, związanego z zadawaniem ciosów, zawodnicy korzystają z silnych środków farmaceutycznych. Natomiast dla zwiększenia masy mięśniowej - a co za tym idzie siły ciosów - zawodnicy korzystają ze sterydów^]. Pomimo akrobatycznych umiejętności zawodników, zdarzają się poważne urazy ciała, np. głowy i kręgosłupa. Dlatego zabraniano stosowania ciosów "corkscrew shooting star press", "arm twist rope walk chop" oraz "#450° splash".

Nie obywa się bez wypadków, w tym śmiertelnych. Przyczynami zgonu zawodników przed pięćdziesiątym rokiem życia są najczęściej: ataki serca, sterydy, przedawkowania, samobójstwa, infekcje, morderstwa oraz urazy. Ponadto agresywne zachowania zawodników wpływają także na agresję wśród widzów.

FEDERACJE
Największą federacją zawodowego wrestlingu jest WWE (World Wrestling Entertainment), która w 2001 wchłonęła największego rywala WCW (World Championship Wrestling).

Obecnie największym jej konkurentem jest TNA (Total Nonstop Action Wrestling). Federacja ta cały czas się rozrasta i na początku 2006 roku podpisała roczny kontrakt z dużą gwiazdą amerykańskiego wrestlingu o pseudonimie Sting, a 17 marca tego samego roku odbyła się pierwsza gala typu House Show (zawody nie emitowane w TV). TNA posiada 2-godzinny program iMPACT! na antenie stacji Spike TV oraz co miesiąc organizuje galę PPV (Pay Per View).

ZAWODNICY
Największą gwiazdą wrestlingu przez szereg lat był Terry "Hulk Hogan" Bolea, który wielokrotnie zdobywał tytuł mistrza świata WWE i WCW. Przyczynił się także znacząco do popularyzacji tej "dyscypliny sportu", a szczyt popularności przypisuje mu się na lata 80 i 90 XX wieku kiedy to stał się głównym bohaterem licznych filmów i seriali - podobnie jak wcześniej El Santo, pozytywnym.

Inni znani zawodnicy to m.in.: Shawn Michaels, Bret "Hitman" Hart,Owen Hart,The Undertaker, Rey Mysterio, Bill Goldberg, Steve Austin, The Rock (Dwayne Johnson), British Bulldog (Dave Boy Smith),Matt Hardy, Jeff Hardy, Edge, Bobby Lashley, Sting, Triple H (Hunter Hearst Heamsley), Ric Flair, Chris Jericho "Y2J", Kevin Nash, Randy Orton, Dave Batista, John Cena, Ken Kennedy, Chris Benoit,Scotty to Hotty,X-Pac

W Meksyku tego rodzaju widowiska noszą nazwę Lucha libre (z hiszpańskiego wolna walka)^[13]. Najbardziej znanym uczestnikiem lucha libre był zmarły w 1984 roku Rudolfo "El Santo" Guzman Huerta, który oprócz sławy scenicznej na ringu zdobył sławę wśród widowni kinowej, występując w meksykańskich filmach przygodowych pod przydomkiem Święty. Został zapamiętany jako bohater pozytywny, choć nigdy nie pokazał twarzy. Swoją postacią kreował postawę "dobra zwyciężającego zło", toteż potem zarówno w filmach jak i na ringu pomimo spektakularnych i z założenia przegranych walk - niemal zawsze wygrywał.

FORMY WALKI
Podstawową drogą do zwycięstwa jest przytrzymanie zawodnika na plecach do momentu, aż sędzia odklepie trzy razy ręką w matę ringu, albo założenie chwytu, po którym przeciwnik sam się podda.

Aby zadowolić rzesze fanów, wymyśla się coraz to nowsze formy rywalizacji. Popularne są walki w klatkach, których zwycięzcą zostaje ten, który jako pierwszy opuści klatkę. Są też walki z drabiną, gdzie zwycięzcą jest ten, który za pomocą drabiny ściągnie zawieszony przedmiot nad ringiem. W tego typu walkach najczęściej obiektem pożądania jest pas mistrzowski. Odbyła się też walka, której przegranym okazał się ten, kto jako pierwszy zapłonął prawdziwym ogniem buchającym wokół ringu. Były też walki, gdzie aby wygrać, należało przeciwnika zamknąć w trumnie, a także idąc za ciosem wymyślono walkę, w której przegrany był zakopywany w grobie. Popularne są walki typu TLC czyli Tables, Ladders & Chairs - zasady identyczne jak w pojedynkach z drabiną tyle tylko, że wzbogacone o stoły i krzesła. Do najdłuższych walk należy iron man polegający na odliczeniu zawodnika jak najwięcej razy w ciągu określonego wcześniej czasu, jest to zazwyczaj 60-minutowy pojedynek.

Są też walki do pierwszej krwi oraz pozbawione reguł, czyli można robić dosłownie wszystko, a sędzia jest jedynie od wyznaczania zwycięzcy.

WYPADKI
Nie obywa się też bez wypadków śmiertelnych, które nie są rzadkością. Walki wymagają od zapaśników niezwykłej sprawności fizycznej, gdyż niektóre ewolucje są naprawdę niebezpieczne i wymagają współpracy między walczącymi. Więc nawet pomimo tego iż wiele walk posiada z góry narzucony scenariusz kontuzje w tym sporcie są codziennością. Jednak najbardziej znany śmiertelny wypadek miał miejsce jeszcze przed walką. Brat wielokrotnego mistrza świata Breta Harta, Owen Hart, podczas gali w 1999 roku zjeżdżał na ring przyczepiony liną do sufitu. Mechanizm zatrzaskowy otworzył się, gdy był na wysokości 22 metrów. Gdyby spadł na ring, prawdopodobnie by przeżył, lecz głową niefortunnie uderzył w narożnik, po czym z dużą siłą runął plecami na matę. Zmarł w drodze do szpitala.

Ostatnio dość często zawodnicy przedwcześnie umierają poza ringiem ^[14] - najczęściej na serce. Powodów takich śmierci jest wiele i nie zawsze związane są czysto z walką. Często bowiem zapaśnicy biorą bardzo silne środki uśmierzające ból, które po zmieszaniu z alkoholem (np. imprezy po walkach), dają niepożądane efekty uboczne. W latach 1997-2003 z tego powodu zmarła największa ilość zapaśników w historii. W wieku niespełna 40 lat umarł British Bulldog, Rick Rude, Mr. Perfect, Brian Pillman. Serce zawodników jak u większości kulturystów obciążone jest również z powodu innych medykamentów - np. sterydów, lub trybem prowadzonego życia - licznymi treningami, oraz "szybkimi dietami" skutkującymi nagłym przybraniem lub równie szybką utratą wagi. Terapii odchudzającej nie przetrzymało serce zapaśnika sumo Yokozuny. We śnie zmarł 40-letni Hawk z najsłynniejszego duetu zapaśniczego Legion Of Doom (WWE) / Road Warriors (WCW/NWA). Na uduszenie zmarł również Crash Holly.

Wrestling zawodowy uprawiają doświadczeni wrestlerzy doskonale przygotowani do walki Z powodu tego, iż sport ten jest niebezpieczny dla zdrowia i życia oraz z powodu licznych wypadków, każdą transmisję z zawodów poprzedza komunikat o tym, że nie wolno ich zachowań i chwytów powtarzać w domu. Prawo zabrania też w wielu krajach pokazywania transmisji z walk przed godziną 23:00. W niektórych stanach USA dzieci nie są wpuszczane na gale. Restrykcje takie były skutkiem, procesu nieletniego amerykańskiego chłopca, który zabił swojego kilkumiesięcznego kuzyna, naśladując zachowanie zapaśników. Od tej pory liczne organizacje rodziców prowadzą kampanię, przekornie nazywaną krucjatą, przeciw federacjom zapaśniczym.