André the Giant, właśc. André René Roussimoff (ur. 19 maja 1946 w Grenoble, zm. 27 stycznia 1993 w Paryżu) – aktor i jeden z najbardziej rozpoznawalnych wrestlerów w historii. Jego wzrost (213 cm) był wynikiem nadmiernie produkowanego hormonu wzrostu. Choroba ta nazywana jest gigantyzmem. Swoim gabarytom zawdzięczał swój przydomek na ringu – Eighth Wonder of the World (ósmy cud świata). Jego twarz służyła też za pierwowzór akcji artystycznej „Obey Giant", prowadzonej przez Sheparda Fairey'a, autora plakatu wyborczego Baracka Obamy.  

Biografia

Rodzice byli pochodzenia bułgarskiego i polskiego. Całe dzieciństwo spędził na małej rodzinnej farmie położonej w malowniczej miejscowości Ussy-sur-Marne. Rodzinne miasto opuścił z zamiarem zostania zawodowym wrestlerem, miał do tego bardzo dobre warunki – wzrost w granicach 208 – 213 cm i 172 (do 245) kilogramów wagi. Przesadzone informacje, według których miał mierzyć 226 cm wzięły się prawdopodobnie stąd, że wyprzedziłby wtedy Kareem Abdul-Jabbara, który wówczas miał "jedynie" 219 cm wzrostu i stałby się najwyższym sportowcem na świecie. Zanim zadebiutował w największej federacji, zwiedził całą Amerykę występując w małych promocjach. Walczył nawet dla Édouarda Carpentiera w Montrealu. Na początku 1973 roku André podpisał kontrakt z World Wide Wrestling Federation. W federacji McMahona André zadebiutował 26 marca 1973 roku i pokonał Buddy Wolfe'a na arenie Madison Square Garden w Nowym Jorku. Vincent K. McMahon na początku lat 80. promował swoją federację na terenie całych Stanów Zjednoczonych i Roussimoff, jako że był rozpoznawalny, bardzo do tej promocji się przyczynił.

Aktorstwo

André występował w filmach oraz serialach, grając na przełomie lat 70. i 80. m.in. Sasquatcha w serialu The Six Million Dollar Man, Fezzika w filmie The Princess Bride oraz Dagotha w filmie Conan Niszczyciel.

Kariera sportowa

André sam mówił że w walkach nigdy nie użył swojej całej siły, ponieważ nie chciał uszkodzić przeciwnika. Żaden przeciwnik nie znał prawdziwej "natury" giganta, gdyż starał się walczyć delikatnie i chronić oponentów.

W 1974 roku André dostał szanse występu w profesjonalnym footballu, i miał nawet swój tryout w drużynie Washington Redskins. Pomimo ze wypadł całkiem nieźle pozostał we wrestlingu, gdyż w tym sporcie mógł dużo lepiej zarobić.

Przez całe lata 70. i początek lat 80. André był największym face'em w federacji. Przez 14 lat kariery w WWF nigdy nie przegrał walki przez wyliczenie ani przez akcję duszącą. 29 marca 1987 roku na gali Wrestlemania III, André po raz pierwszy musiał uznać wyższość przeciwnika, dając się wyliczyć legendarnemu Hulkowi Hoganowi. Roussimoffowi zdarzało się przegrywać czysto w Meksyku w 1984 (z El Canekiem) roku czy w Japonii w 1986 roku (przez dźwignie z Antonio Inokim), jednak była to jego pierwsza porażka w federacji Vince'a McMahona. Innymi kontrowersyjnymi wynikami giganta był wynik nierozstrzygnięty z Akira Maeda, oraz dwa remisy w 60-minutowych walkach z Harley Racem i Nickiem Bockwinkelem.

Roussimoff zmierzył się ze wszystkimi największymi gwiazdami ówczesnego wrestlingu takimi jak The Sheik (który pokonał w 1974 roku francuza), Abdullah the Butcher, Stan Hansen, Ernie Ladd, i młody Hulk Hogan, którego po raz pierwszy Roussimoff spotkał w roku 1978. Hogan i André stworzyli jeden z najciekawszych i najbardziej znanych feudów w historii WWF – 9 sierpnia 1980 roku na hali Showdown At Shea ich walkę obejrzało 36 295 fanów.

Jeden z najbardziej znanych feudów André była wojna z Mongolian Killer Khanem, którego managerem był Fred Blassie. Według scenariusza Khan złamał Gigantowi kostkę podczas ich walki przez umyślne skoczenie na nogę rywala. W rzeczywistości André rzeczywiście doznał kontuzji kostki i jakiś czas spędził w szpitalu Beth-Israel Hospital w Bostonie. Roussimoff na ring powrócił 14 listopada 1981 roku, i w walce "Mongolian Stretcher Match" zmiażdżył rywala.

Innym znanym feudem Roussimoffa była walka z mierzącym 208 cm i ważącym 165 kg Big John Studdem. W połowie lat 80. ich feud był prowadzony na całej kuli ziemskiej, począwszy od Japonii, skończywszy w Kanadzie. W grudniu 1984 roku Big John Studd zatrudnił do pomocy Kena Patere, który pomógł mu znokautować André the Gianta. Na pierwszej Wrestlemanii, 15 marca 1985 roku w Madison Square Garden André the Giant wykonał bodyslam na Big John Studdzie i wygrał 15 000 USD Bodyslam Challenge.

Na Wrestlemanii 2 7 lipca 1986 roku Roussimoff zdominował i wygrał 20-Man Battle Royal pokonując gwiazdy wrestlingu oraz gwiazdy NFL. Jako ostatnia została wyeliminowana późniejsza legenda wrestlingu – Bret Hart.

Po Wrestlemanii 2 André the Giant kontynuował feud z Big John Studdem, i rozpoczął z King Kong Bundym. W międzyczasie został zawieszony przez zarząd za niestawienie się na gali, tylko po to żeby wrócić jako zamaskowany "The Giant Machine", członek Tag Teamu tworzącego z "Big Machine" (Robert Windham) i "Super Machine" (Bill Eadie). Gimmick ten był skopiowany z wrestlera federacji New Japan Pro Wrestling – Super Strong Machine, granego przez Junji Hirate. Gimmick ten w ostateczności został porzucony i Roussimoff wrócił u boku Bobby "The Brain" Heenana.

W 1987 roku André The Giant przeszedł heel turn i rozpoczął feud z Hulkiem Hoganem o WWF Championship, zakończony walką na Wrestlemanii III. Na Wrestlemanii III publiczność po raz pierwszy w historii zobaczyła pin na gigancie ważącym 240 kilogramów. Sam Hogan po latach wyznał że z ledwością uniósł przeciwnika do Bodyslam. Walkę obejrzało 93,137 fanów.

5 lutego 1988 roku Roussimoff pokonał Hulka Hogana i zdobył WF Championship, z pomocą sędziego – Earla Hebnera. André sprzedał ten pas "The Million Dollar Man" Tedowi DiBiase, po czym tytuł został zawieszony. W tym samym czasie André zdobył wraz z Haku pasy WWF Tag Team Championship.

Na Wrestlemanii VI w turnieju o pas wagi ciężkiej André The Giant zmierzył się ponownie z Hulkiem Hoganem. Walka zakończyła się podwójną dyskwalifikacją po użyciu krzeseł. Feud z Hulkiem Hoganem zakończył się brutalną walką w klatce 31 lipca 1988 roku na gali WrestleFest.

13 grudnia 1989 roku André wraz z Haku pokonali Demolition i zdobyli World Tag Team Championship. Tag André i Haku managerowany przez Bobby Heenana znany był jako The Colossal Connection. Na gali Wrestlemania VI, 1 kwietnia 1990 roku, zespół Demolition odzyskał tytuły. Po walce André odwrócił się od managera i przeszedł face turn. W tym samym czasie André powrócił do Japonii do federacji All Japan Pro Wrestling, i rozpoczął feud z legendą Giant Baba.

Zakończenie kariery

W 1993 roku André zakończył karierę profesjonalnego wrestlera i wrócił do Francji, do ojca. Kilka tygodni później spotkał się z przyjacielem na "partyjkę" i pojechali razem do Paryża. 28 stycznia 1993 toku André został znaleziony martwy w pokoju hotelowym. Zmarł podczas snu w wyniku zaburzeń serca, które nie dało już rady pompować krwi do gigantycznego ciała.

André został spalony, a jego prochy zostały rozrzucone po rodzinnej farmie w Ellerbe, Karolina Północna.

W 1993 roku André the Giant został dodany do gali sław WWF – Hall of Fame. W 1998 roku powstał film zainspirowany postacią Roussimoff My Giant, wyreżyserowany przez przyjaciela André'ego – Billy Crystala. W styczniu 2007 roku do kin wszedł nowy film poświęcony legendzie – Andre: Heart Of The Giant.